هر گاه حرف جری به معنای حرف جر دیگر استعمال شود : مثلا " علی " که برای استعلا است به معنای مجاوزه استعمال شود ( اذا رضیت علیّ ) : در این صورت سه مبنی وجود دارد :
الف : برخی گویند این حرف جر در مثل اذا رضیت علیّ ، وضع شده برای مجاوزه.
ب : حرف جر برای یک معنی وضع شده مثلا " باء " برای الصاق و " علی " برای استعلا و .... و لکن اکنون استعمال در غیر ما وضع له شده که میشود مجاز. قرینه مجاز هم فعل یا شبه فعل ( متعلـَق ) است.
ج : در این صورت نه استعمال حقیقی است و نه مجازی بلکه مثلا حرف " علی " در مثال ما ، نایب از " عن " میباشد کما اینکه در مفعول مطلق و در مثال سقیا نایب از سقاک الله است نه اینکه سقیا استعمال در سقاک الله شده باشد و این مبنی برای کوفییون و سیوطی است.