ایت الله بهجت ره چگونه به مشهد مشرف میشدند؟

برایم سوال بود که ایت الله بهجت ره چگونه به مشهد مشرف میشدند؟ مخصوصا که ایشان اهل تهجد بودند و اتوبوسها معمولا بین راه توقف ندارند و ... . 

این سوال را از فرزند بزرگوار ایشان حجت الاسلام شیخ علی اقا بهجت پرسیدم.

مضمون جواب چنین است:

در گذشته ما با اتوبوس به مشهد مشرف میشدیم. تا اینکه یکبار که در همین گاراژ شمس العماره -- حدود سه راه بازار قم - در اتوبوس نشسته بودیم یکی از کسبه محترم بازار که بلور فروشی داشتند بنام اقای اسلامیان ما را دیدند و گفتند اقا را با اتوبوس کجا میبرید؟ ایشان تحمل چنین سفری با اتوبوس ندارند و من خودم ماشین دارم بیایید ایشان را  با ماشین من ببرید و ... 

(توضیح: قبلا مسافرت قم مشهد حدود 20 - 22 ساعت طول میکشید با اتوبوسهای قدیمی و جاده ناهموار و ایشان وقتی به مشهد میرسیدند تا مدتی بی حال در منزل میافتادند بطوری که تا حدود یک هفته با اینکه فاصله منزل  تا حرم هم زیاد نبود اما نمیتوانستند به حرف مشرف شوند.)

فرزند ایت الله بهجت میفرمود که بنده به اقای اسلامیان گفتم اولا من ایشان را جایی نمیبرم و این اقاست که ما را به مشهد میبرند. ثانیا ایشان دیگر سوار شده اند و دیگر به هیچ وجه پیاده نمیشوند. وانگهی اگر میخواهید ایشان با اتوبوس به مشهد نروند سال دیگر اقدام کنید... . 

تا اینکه سال بعد شد و  (مطالبی ذکر نمودند که لازم به ذکر نیست)

سال اینده اقا سفارش کردند که حالا که قرار است غیر اتوبوس به مشهد مشرف شویم  اولا پیکان قرص و محکمی باشد و ثانیا شب هم بین راه بماند. 

خلاصه اینکه ما سال بعد با پیکان به مشهد مشرف شدیم و  همان روز اول اقا به حرم مشرف شدند و بعد از زیارت هم نان خریده بودند و به منزل امدند (با اینکه  در بین راه  قم به مشهد هم هنگام  تجدید وضو  زمین خورده بودند و کمی پیشانی شان زخم بود اما توانسته بودند به حرم مشرف شوند.حالشان خوب بود). 

خلاصه اینکه ما به ایشان گفتیم  اینکه سالهای قبل اصرار داشتیم شما با اتوبوس مشرف نشوید بخاطر تجملات نبود بلکه بخاطر خودتان بود. شما سالهای قبل تا یک هفته مریض احوال بودید اما اینبار همان روز اول به حرم مشرف شدید. 

تذکر نویسنده: زهد و دوری از تجمل ایشان مانع از این بوده که با غیر اتوبوس مسافرت کنند و سختی راه  را به تن میخریدند. تا اینکه به اصرار دوستان و البته با توجه به شرایط جسمی حاضر میشوند که با خودرو سواری مشرف شوند. 

از سالهای بعد از این اتفاق - که به گمان بنده  ظاهرا قبل از انقلاب  یا اوایل بوده - ایشان با خودرو  به مشهد مشرف میشدند  و بین راه هم  گاه در مسافر خانه توقف میکردند و شب را در انجا سپری میکردند. 

فرزند ایشان میفرمودند که گاه از مسیر گنبد قابوس (نویسنده: ظاهرا گنبد کاووس منظورشان بود) عبور میکردیم و ایشان اصرار داشتند که مزار یحیی بن زید در حدود ده کیلومتری انجا را زیارت کنند. برخی میگویند مزار یحیی بن زید در انجا نیست اما ایشان معتقد بودند که مزار یحیی بن زید در انجاست. (یحیی بن زید فرزند بلافصل امام سجاد علیه السلام است که قیام کرده و به شهادت رسیدند)

میفرمودند که در مسیر مشهد (نویسنده: گویا برگشت از مشهد) و شاید گفتند که در حدود همان گنبد کاووس بودیم که رادیو اعلام کرد هواپیماهای عراقی به ایران حمله کرده اند. 

اب زمزم در نگاه ایت الله بهجت ره:

گویا ایشان بین روایات چنین جمع کرده بودند که اب زمزم و تربت برای شفا مناسب است اما اگر اب زمزم در دسترس نبود اب نیسان و باران و حتی اب معمولی  بر ان هفت مرتبه سوره حمد خوانده و صلواتی بفرستند  که چنین ابی همان زمزم خواهد بود و با تربت مخلوط کنند و صبح مقداری و شب هم مقداری به بیمار بدهند و لکن هنگام نوشاندن به بیمار بسم الله بگویند و به نیست همان شفای همان بیماری بدهند. مثلا اگر بیماری قلب است اب را به همان نیت به بیمار بدهند. البته صدقه به افراد متعدد هم از توصیه های دیگر ایشان است.