مساله خواندن فلسفه از مسائل مورد اختلاف بین طلاب است که از قدیم گاه منشا اختلافاتی هم در حوزه های علمیه بوده است ، از طرفی هم هیچ کس قبل از احاطه و سلطه ی کامل بر این علم نمیتواند در مورد آن به طور دقیق و کامل اظهار نظر کند که این مساله از مصادیق : " خفته را خفته کی کند بیدار " خواهد بود.
مدتی قبل کلامی از مرحوم ایت الله العظمی بهجت ره در مورد خواندن فلسفه دیدم که نقل آن میتواند راهگشای طلاب علوم دینی باشد :
حرمت تحصیل فلسفه
فلسفه با سه علم دیگر یعنی ، اصول فقه ، منطق و فیزیک همسایه دیوار به دیوار است. و همیشه این علوم به جز فیزیک مخالفینی داشته.
مثلا عده ای اخباری شده و علم اصول فقه را منکرند. عده ای استدلالات عقلی منطقی را ناقص میدانند و میگویند : پای استدلالیان چوبین بود ... علم فلسفه هم که نور علی نور است و مخالفان سر سختی دارد.
کسانی که مخالف تحصیل فلسفه هستند و بعضا انرا حرام میدانند دقیقا مقصودشان چیست ؟