دو شبهه فقهی : پخش اعترافات بر علیه افراد دیگر / نقل تخلف قبل از اثبات در دادگاه

دو مساله که از لحاظ فقهی برای بنده جای سوال دارد :

اول : آیا پخش اعترافات شخصی در تلویزیون بر علیه اشخاص دیگر صحیح است یا خیر؟ نظیر آنچه در برنامه مثلث درباره یکی از کاندیداهای انتخابات 88 پخش شد. آیا صرف اعتراف شخصی بر علیه شخص دیگر و قبل از اثبات آن در دادگاه و بدون حضور متهم از لحاظ حقوقی امری مورد تایید است؟

آیا در هر صورت شخصی که اعترافات بر علیه او پخش شده حق دفاع از خود در همان رسانه را دارد یا خیر؟

آنچه ابتداءا و بر اساس قواعد به ذهن میرسد جایز نبودن همچین اقداماتی هست.

دوم : انچه که معروف شده که نقل تخلف اشخاص قبل از اثبات ان در دادگاه جرم است آیا صحیح است یا خیر؟ هم جهت حرمت مورد تامل است و هم جهت جواز.

وجه منع چنین اقدامی این است که : تا جرمی در محکمه ی صالحه اثبات نشود ممکن است هر گونه نقل آن نوعی تجاوز به حقوق متهم محسوب شود و ... .

وجه جواز : مثالهای نقضی است که به ذهن میرسد. مثلا اگر از شما بپرسند فلانی عادل است و بدرد نماز جماعت میخورد یا خیر ؟ شما در جواب میگویید خیر فلانی کذاب است ، در حالی که کذاب بودن او به عنوان یک جرم و معصیت در دادگاه ثابت نشده و گمان نکنم کسی در این مورد قائل به حرمت نقل کذاب بودن او کرده باشد.

یا مثل اینکه کسی از شما بپرسد آیا فلانی برای معامله و شراکت خوب است یا خیر ؟ شما بگویید خیر فلانی کلاهبردار است در حالی که کلاهبرداری او هنوز ثابت نشده. آیا در جایی که یقین به تخلفی داریم و این تخلف در دادگاه ثابت نشده ، مجاز به نقل آن نیستیم؟

در صورت منع نقل معاصی دیگران در موارد نیاز و در مقاطع مختلف زندگی اجتماعی آیا نتیجه ی آن اختلال نظام و ... نیست ؟

همچنین ممکن است در مساله تفصیل دهیم که در جایی که حقی از کسی ضایع شده ، صاحب حق میتواند برای دیگران - و قبل از اثبات در دادگاه - نقل کند که مثلا فلانی تخلفی کرده و حق مرا ضایع نموده بدلیل روایت عامی : ان لصاحب الحق مقالا ( صحیح مسلم 3/1225 و بخاری 3/155)

اما غیر صاحب حق نمیتواند جرم و تخلف را قبل از اثبات در دادگاه برای دیگران بازگو نماید.

( آنچه نوشته شد اولا : از حیث حکم تکلیفی بود و نه وضعی ثانیا : صرفا جهت بحث علمی است و نفیا و اثباتا در مقام رد یا تایید نیست )