نگاھی به فتاوای علمای اسلام در دفاع از قدس

نگاھی به فتاوای علمای اسلام در دفاع از قدس

از کاشفالغطاء تا شیخ شلتوت
نگاھی بھ فتاوای علمای اسلام در دفاع از قدس
خبرگزاری فارس: در آستانھ ورود کاروان جھانی «الی بیتالمقدس» بھ ایران برخی از فتاوای علمای اسلام در دفاع ازقدس از علمایی چون کاشف الغطا تا شیخ شلتوت بررسی شد.

به گزارش خبرگزاری فارس، در طول بیش از 7 دھه مبارزه مسلمانان با صھیونیستھای اشغالگر، علمای سنی و شیعه در جھان اسلام و از الازھر تا نجف و قم ھمگی فتاوای متعددی مبنی بر ضرورت حمایت از قدس و فلسطین و مبارزه با اشغالگران دادهاند.
در آستانه ورود کاروان جھانی «الی بیتالمقدس» به ایران بخشی از این فتاوا از علمایی چون کاشف الغطا تا شیخ شلتوت در زیر میآید.
- فتوای مجتھد بزرگ آیت الله محمد حسین آل کاشف الغطاء
اعلان جھاد مقئس برای نجات فلسطین
حضرت آیت الله العظمی شیخ محمد حسین آل کاشف الغطاء رھبر شیعیان در نجف اشرف فتوای مھم زیر را در
راه نجات فلسطین صادر کردند.
بسم الله الرحمن الرحیم
یا أَیَُّھا الَِّذیَن آََمُنواَھْل أَُدلُُّکْمَعلَى تَِجاَرٍةُتنجِیُکمِّمْنَعَذابٍ أَلِیٍمُتْؤِمُنوَن بِاللَِّهَوَرُسولِِهَوُتَجاِھُدوَن فِیَسبِیِل اللَِّه
بِأَْمَوالُِکْمَوأَنُفِسُکْمَذلُِکْمَخْیٌر لَُّکْم إِنُکنُتْم تَْعلَُموَنْغِفْر لَُکْمُذُنوبَُکْمَوُیْدِخْلُکْمَجَّناتٍ تَْجِریِمن تَْحتَِھا اْلأَْنَھاُر
َوَمَساکَِن طَیِّبًَة فِیَجَّناتَِعْدٍنَذلَِک اْلَفْوُز اْلَعِظیُمَوُأْخَرىُتِحبُّونََھا نَْصٌرِّمَن اللَِّهَوَفْتٌحَقِریٌبَوبَِّشِر اْلُمْؤِمنِیَن
برخی بزرگان نسخه ای از فتوایی را که در مورد لزوم دفاع از فلسطین صادر کرده بودم در خواست کردند و
انگیزه این درخواست، دردھا و محنت حاضری است که پس از 30 سال مبارزه و فداکاریھای بیشمار که با جان و
مال انجام گرفته و از حد شمارش خارج است به این سرزمین مقدس رسیده است. و ما ھم اینک شاھدیم
محنت و بلوی از مرزھای فتوی گذر کرده و وجدان ھر مسلمان با احساسی را خدشه دار کرده است. و ضمیرش
وجوب دفاع از فلسطین را با تمام قدرت به او الھام کرده و بذل جان و مال عزیز در این راه و اعلان جھاد مقدس
آسان و سبک شده است. پس ای مسلمانان سستی و تنبلی به خود راه ندھیدکه شما برتر و بالاترید.« إِن
تَنُصُروْا اللََّه یَنُصْرُکْمَوُیَثبِّْت أَْقَداَمُکْمَوَما الَّنْصُر إِلاَِّمْنِعنِد اللِّه وللَّه قوٌیَعِزیٌز »

در ماه ربیع الثانی سال 1358 ه. ق سئوالھایی در مورد مسأله فلسطین و دفاع از آن به محضر
ایشان ( رحمه الله علیه ) تقدیم شد که به نحو زیر پاسخ گفتند:
جواب سئوال اول- بله، دفع کسی که اراده تسلط بر فلسطین یا ھر کشور از کشورھای اسلامی و بیرون
راندن مسلمانان از آنجا را دارد شرعاً بر مسلمانان واجب است.
جواب سئوال دوم- در صورتی که فلسطین برای دفع دشمن کافی نباشد بر مسلمانان دیگر به ترتیب نزدیکی
به محل – تا حدی که تمامی مسلمانانی که توان انجام این کار را دارند در برگیرد- واجب است.
جواب سئوال سوم- بله، تمام انواع کمکھا، نظیر خدمات مالی و جانی و سایر وسایلی که منجر به تضعیف
دشمن گردد واجب است.
جواب سئوال چھارم- بله، بر تمامی مسلمانان در سایر مناطق و کشورھا واجب است که یھود و حامیان و
کمک دھندگان به او تحریم کنند. و ھرکسی که از یھود چیزی خریده و یا تولیدات آنان را بپوشد و یا از محصولات
آنھا بخورد و یا ھر نوع معامله تحاری یا غیر تجاری با آنان بکند با خدا و پیامبرش به ستیز، موجب غضب خدا و
رسولش شده و به حق خیانت ورزیده و قلب اعراب و اسلام را جحریحه دارکرده و بلکه به موجب کلام اللھی «
َمن یََتولِِھمِمنُکم فإنَّه اِنَّ الله لا یَھدی القوِم الظالِمین» از دین اسلام خارج شده است.
محمد حسین کاشف الغطا
مدرسه بزرگ کاشف الغطا و مدرسه نجف اشرف
فتوای کمیته فتوای جامع الازھر
کمیته فتوای جامع الازھر در روز یکشنبه 18 جمادی الاول سال 1357 ه. ق برابر با اول ژانویه سال 1956 م به
ریاست آقای استاد شیخ حسنَمخلوف عضو جمعیت علمای بزرگ و مفتی سابق سرزمین مصر و با عضویت
جناب آقایان « شیخ عیسی منول» عضو جمعیت علمای بزرگ و شیخ سابق دانشکده شریعت ( شافعی
مذھب ) و « شیخ محمود شلتوت» عضو جمعیت علمای بزرگ ( حنفی مذھب ) و « شیخ محمد طنیخی»
عضو جمعیت علمای بزرگ و مدیر وعظ و ارشاد ( مالکی مذھب ) و « شیخ محمد عبد اللطیف سبکی »
عضو جمعیت علمای بزرگ و مدیر تفتیش جامع الازھر( حنبلی مذھب ) و با حضور «شیخ زکریا برّی» دبیر
فتوی، تشکیل جلسه دادخ و در مورد استفتای مذکور نظر دادند. نک : کمیته فتوای جامع الازھر ( فتوای –نسبت به مسأله فلسطین).

بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدالله وحده والصلاة و السلام علی من لا نبی بعده
از درخواستی که از طرف برخی علمای الازھر شریف به ھمراه یادداشتی که در برگیرنده استفتای حکم
شرعی در مورد صلح با رژیم اشغالگر قدس و پیمان با کشورھای استعمارگر و بیگانه دشمن مسلمین و اعراب
و نیز در مورد تءییدکنندگان یھود در دشمنیھایش با مردم فلسطین تقدیم شده بود اطلاع حاصل کردیم.
جواب: از سئوال آشکار می شودکه فلسطین سرزمینی است که مسلمانان آن را فتح کرده و زمانی طولان در
آنجا اقامت گزیده اند و بخشی از کشورھای اسلامی گردیده است که اغلب اھالی آن مسلمان ھستندو به
ھمراه آنان اقلیتی نیز از ادیان دیگر در آنجا اقامت دارند. فلسطین سرزمینی اسلامی است که احکام این گونه
سرزمینھا بر آن جریان دارد و یھود بخشی از این سرزمین را جدا کرده و برای خود در آنجا حکومتی غیر اسلامی
بر پا نموده و اکثر اھالی مسلمان آن بخش را از آنجا بلیرون رانده است. برای شناخت حکم شریعت اسلام در
مورد صلح با یھودیان فلسطین اشغالی بدون در نظر گرفتن جنبه سیاسی آن بایستی بدانیم که آیا ھجوم
دشمن به ھر کشوری از کشورھای مسلمین جایز است یا نه و در صورتی که جایز نباشد چه کاری بر
مسلمانان در مقابل این دشمنی واجب است. شریعت اسلام ھجوم دشکمن را به کشوری اسلامی به ھر
انگیزه و سببی که باشد جایز ندانسته و سرزمین اسلامی بایستی توسط اھالی مسلمان آن حفظ شود و
جایز نیست که ھیچ تجاوزگری به آن تجاوز کند. در مورد اینکه حالت تجاوز به کشور اسلامی، جھاد با این
دشمن با تمام نیرو بر اھالی آن واجب عینی می باشد در میان مسلمین ھیچ اختلافی نیست. صاحب مغنی
میگوید که جھاد در سه مورد واجب میشود، اول- زمانی که دو گروه مسلمین با یکدیگر برخورد کرده و در مقابل
ھم صف بکشند. دوم – ھنگامی که کفار به کشوری حمله آورند جنگ با آنان و دفع آنھا بر اھالی آن کشور
واجب است. سوم- زمانی که امام عده ای را برای اعزام به جبھه فرا خواند، این اعزام بر آنھا واجب می باشد.
از این رو خداوند بر مسلمین واجب رده که دفع ھر تجاوزی که ممکن است بر کشور آنھا واقع شودآماده باشند.
خداوند می فرمایند: «َوأَِعُّدوْا لَُھمَّما اْسَتطَْعُتمِّمنُقَّوٍةَوِمنِرّبَاِط اْلَخْیِلُتْرِھُبوَن بِِهَعْدَّو اللِّهَوَعُدَّوُکْم». پس
آمادگی برای جنگ دفاعی برضد ھر کسی که به خاطر دین مسلمین بر آنھا حمله ور شده و علیه ھر کسی که
بر کشور مسلمین طمع بورزد بر ھمه حکومتھای اسلامی واجب است. زیرا مسلمین بدون این آمادگی، امتی
ضعیف می باشند که تجاوز به آنان برای دیگران آسان می شود. و آنچه یھود در فلسطین انجام داد تجاوز به
کشوری اسلامی بوده است. لذا بر اھالی فلسطین واجب است که با قدرت، این تجاوز را پاسخ گویند تا آنکه
یھود را از کشورشان بیرون رانده و این کشور را به حیطه اسلام بازگردانند. این امر بر تمامی اھالی
فلسطین واجب عینی است نه واجب کفایی که اگر عده ای اقدام به ان کردند از دیگران ساقط
شود. از انجا که کشورھای اسلامی به طور کلی خانه فرد مسلمان به شمار می آید، در صورت تجاوز
دشمن، جھاد در مرحله اول بر اھالی ھمان کشور، و در مرحله بعد بر مسلمانان دیگری که در
کشور ھای اسلامی دیگر اقامت دارند واجب می شود. زیرا گرچه به صورت مستقیم به کشورھای آنان
تجاوز نشده اما از طریق تجاوز به کشور ی اسلامی که بخشی از کشورھای اسلامی است، آنھا نیز مورد
تجاوز دشمن واقع شده اند. پس از آنکه حکم اسلام در مورد تجاوز به کشوری اسلامی را دانستیم، حکم
شریعت در مورد صلح با متجاوز را میتوانیم دریابیم که آیا امری جایز است یا غیر مجاز. جواب این است که صلح

در صورتی که برای باز گرداندن بخش مورد تجاوز واقع شده به اھالی آن باشد صلحی جایز بوده و اما اگر برای
تأیید تجاوز و تثبیت آن باشد بدان دلیل که تأید تجاوز باطل بوده و آنچه مترتب بر باطل است، صلحی باطل می
بتشد. فقھا، صلح با اھالی کشور دشمن و یا با گروھی از آنان را در صورتی که به مصلحت مسلمین باشد
برای مدتی معین جایز شمرده اند. دلیل آن کلام خداوند استت که فرمود:«َواَن جنحوا للمسلمَفانجنح لَھا و
تََوکل عشلَی اللّه» و گفته اند گرچه این آیه مطلق و بدون ھیچ قیدی است اما اجماع فقھا برای اینکه این آیه را
به مورد وجود مصلحت برای مسلمین مقید سازند آیه دیگری را اشاره می کنند که خداوند می فرماید: «َولا
تَِھنوا و تَدعوا الََی الَسلِمَو انُتم الاعلَون». اما در موردی که مصلحتی در صلح وجود نداشته باشد فقھا به اتفاق
نظر صلح را جایز نمیدانند. و ما میبینیم که صلح بب پایه اینکه سرزمینھایی را که یھود از فلسطین سلب نموده
در چنگ او باقی مانده و به اھالی آن بازگردانده نشود تنھا مصلحت آنان را محقق ساخته و ھیچ مصلحتی برای
مسلمین در آن وجود ندارد، به ھمین دلیل ما از لحاظ شرعی این صلح را – مگر با وجود شرایط و قیودی که
مصلحت مسلمین را محقق سازد_ جایز نمی دانیم. جواب سئوال دوم – پیمانھا و معاھداتی که مسلمانان با
کشورھای غیر اسلامی دیگر منعقد میسازند در صورتی که به صلاح مسلمین باشد از نظر شرعی جایز است،
اما اگر تأیید دولتی باشد که – مانند یھود متجاوز به فلسطین- به کشوراسلامی تجاوز کرده باشد تقویت طرف
متجاوز بوده و برای آن فایده و سود دارد، این امر شرعا جایز نمی باشد. و ما ھمکاری مسلمانان را برای رفع ھر
تجاوزی که بر کشورھای آنھا واقع شود و اینکه آنان میان خود معاھدات و پیمانھایی منعقد سازند – که آنان را از
لحاظ قول و فعل مانند قدرتی واحد نشان دھد که به شدت به ھر کسی که خود خیال ھجوم به ھر کشور
اسلامی را بپروراند یورش ببرد- بر این پیمانھا ترجیح می دھیم. در صورتی که به این معاھدات و پیمانھایی که
ھدف انھا تجاوز به کسی نبوده و تنھا برای جلوگیری از تجاوز به وجود آمده تلاش سریع با تمام وسایل ممکن
برای خرید اسلحه از تمامی طرفھایی که سازنده اسلحه می باشند انجام گیرد و نیز مبادرت به ساخت سلتح
در کشورھای مسلمان – برای تقویت ارتشھای اسلامی ھم پیمان- اضافه شود تمامأ امری است که برای
تضمین سلامت امت اسلامی – که مسلمانان به سوی ان گام برداشته و آن را برای کشور خود و سایر
کشورھای اسلاتمی و بلکه برای کشورھای غیر اسلامی آرزو دارند- واجب و ضروری می باشد. آنچه روشن
است اینکه یھود دارای موضعی ویژه است که مه اھالی فلسطین و نه ھیچ حکومت اسلامی با ان صلحی
منعقد نکرده است. این رژیم ھنوز از سرزمینھای اشغالی راغنده نشده و ھنوز در فلسطین حضور دارد. به
موجب حکم سیاسی آرامش و آتش بسی که کشورھا بر ھر دو طرف تحمیل کردند، حکومتھای اسلامی به
دنبال یافتن راه حلی عادلانه برای این مسءله رفتند ولی یھود به آن رضا نداده و با تجاوزات مکررشان- که بر
کسی پوشیده نیست – آن را نقض نموده اند. تمام آنچه مسلمانان انجام داده ند، اسرائیل آنرا تجاوز به حقوق
خود می داند. این اقدامات عبارت است از محاصره اسرائیل و جلوگیری از ورود سلاح و مھماتی که برای رسیدن
به این رژیم از کشورھای اسلامی عبور می کرد. برای آنکه ما حکم شریعت را در مورد این مسأله بدانیم یادآور
می شویم که آنچه برای دشمنان ارسال می گردد دو نوع است. نوع اول- سلاح و آنچه در حکم اسلحه است و
نوع دوم غذا و مثل آن است. فقھا ارسال سلاح به دشمنان از طریق فروش سلاح به آنان را بدلیل آنکه موجب
تقویت آنان در جنگ با مسلمانان میگردد منع کرده اند. این فقھا ھمچنین ارسال مواد و آھن و چوب و ھر چه در
ساخت سلاح استفاده گردد را به دشمن – چه فروش آن پیش از آن واقع شده باشد- به دلیل آنکه این صلح در
شرف نقض و پایمال شدن است و دشمنان در حال جنگ بر ضد ما ھستنمد ممنوع کرده اند. شکی نیست که
شأن یھود کمتر از کسی است که مسلمانان برای مدت معینی با او پیمان ترک مخاصمه بسته اند و به فرض
اینکه حالت آرامش نیز صلح نامیده شود یھودیان با تجاوزاتشان آن را نقض کرده اند. و نقض صلح از یک طرف
موجب بطلان آن می شود و نیز طرف دیگر را از پایبندی به ان آزاد می سازد. اما در مورد نوع دوم مراسلات،
فقھا گفته اند که قیاس حکم به منع و جلوگیری از وصول غذا و لباس و... به دشمنان می کند ولی ما حکم آن
را از روی نص در می یابیم.نص ھم آن است که پیامبر ( ص ) به ثمامه فرمان دادند که به اھالی مکه – در حالی
که در حال جنگ با مسلمین بودند- آذوقه و دارو برساند.این نص در مورد کسانی است که به واسطه

خویشاوندی به پیامبر مربوط بودند و به ھمین دلیل پیامبر پس از آنکه وضعیت آنھا وخیم شد در خواست آنان را
پاسخ گفت. و این حالت فعلا شامل یھودیان فلسطین نمی باشد، لذا ما با استناد به این قیاس ارسال ھر
چیزی را برای یھود، جایز نمی دانیم. زیرا ارسال ھر چیزی برای آنان، اسرائیل را تقویت کرده و آنھا را در تََشبت و
اصرار به موضعشان که قابل توجیه شزیعت نیست مغرور و فریفته می سازد. و الله تعالی اعلم
فتوای اعضای جمعیت علمای بزرگ و بسیاری دیگر از علما و مدرسین در جامع الازھر در قاھره و
دیگر مناطق مصر:
« وجوب جھاد برای نجات فلسطین و حمایت از مسجد الاقصی»
به فرزندان امت عرب و اسلام از علمای دانشگاه الازھر شریف
« ھذا بیان للناس و ھدی و موعظة للمتقین»
بسم الله الرحمن الرحیم
ای جماعت مسلمانان کار از کار گذشت و عوامل سرکشی و طغیان علیه فلسطین لشکر آراستند. در حالی
که مسجد الاقصی نخستین قبله و حرم سوم و پایانه سیر شبانه خاتم الانبیین ( ص) در این سرزمین است.
کار از کار گذشت و برای شما روشن شد که باطل ھنوز در شباب است و ھنوز ھوی بر عقلھای آنھا سیطره
دارد و پیمانی را که راه عدل و انصاف می انگاشتند چیزی جز برنامه¬ریزی برای ظلم و اجحاف نمی باشد.
امروز دیگر صبری بر آن ظلمی که می¬خواھند ما را در سرزمین خودمان با آن در مشکل اندازند و سینه¬ھای
ما را به زمین آشنا سازند و پیوند ھای خلقھایی را که با خداوند در دین خدا و زبان و احساساتشان اتحاد به
وجود آورده از ھم بدرند باقی نمانده است. تصمیم سازمان ملل متحد تصمیمی است که از خود آن نیست و
تصمیمی باطل و ظالمانه است که ھیچ بھره ای از حق و عدالت در آن وجود ندارد. فلسطین ملک اعراب و
مسلمین است که در آن جانھای گرانقدر و خونھای پاکی را بذل نموده اند و انشا الله علی رغم مخالفت اھل
باطل و کارشکنان، ملک اعراب و مسلمانان باقی خواھد ماند و ھیچ کس – ھر که می خواھد باشد –
نمی¬تواند با اعراب و مسلمین بر سر فلسطین به نزاع برخاسته و آن را پاره پاره کند. زمانی که سرکشان
ستمگر به این اماکن مقدسه سوء قصد کردند فرزندان امت عرب و اسلام را چونان شیران ژیانی یافتند که از
شرف خود دفاع کرده و سرکشان را با چنگالی خرد و دندانھایی فرو ریخته به عقب راندند. آنان امروز مردانی در
رویارویی و شیرانی در جان نثاری ھستند و تاریخ سیرت اولیه آنان را به ایشان باز گردانده است«َوَسیَْعلَُم
الَِّذیَن ظَلَُموا أََّیُمنَقلٍَب یَنَقلُِبوَن».
ای فرزندان عربیت و اسلام، شما در گذشته با دلیل و برھان آن چنان که خداوند می خواست برای گرفتن
حقتان ستیز کردید تا آنجا که چھره حق بدون ھیچ پوششی برای مردم روشن شد. اما دسیسه ھا و فتنه ھای
صھیونیست و اموال او توانست که چشم ھا را کور و گوشرا کر و گردنھا را خم و نرم کرده و با سواران و
پیادھایش به این حق مقدس حمله ور شود. شما نا گھان خود را در سازمان ملل متحد تنھا یافته و مدعیان
یاری عدالت به آرامی از شما کناره گرفتند. برخی از آنان به شما اھانت کردند و برخی نیز به دشمنان شما
گرایش پیدا کردند. بعضی ھم سکوت اختیار کردند و خود را به بی طرفی زدند. در اینجا شما جھاد دلیل و برھان
را به پایان برده بودید و در پی این جھاد، نجات و حمایت از حق است که جھادی دارای راه قانئنی و سخن

مسموع و دارای شنونده می باشد. شما با این جھاد از وجود خود و از آینده فرزندان نسل آینده خود دفاع می
کنید. پس از شرف خود دفاع می کنید. پس از شرف خود پاسداری و دفاع کرده و گرگھا را از جنگل برانید و آن
طور که حق جھاد است در راه خدا جھاد کنید.
«َفْلُیَقاتِْل فِیَسبِیِل اللِّه الَِّذیَن یَْشُروَن اْلَحیَاَة الُّدْنیَا بِالآِخَرِةَوَمنُیَقاتِْل فِیَسبِیِل اللِّهَفُیْقَتْل أَْو یَْغلِْبَفَسْوَف
ُنْؤتِیِه أَْجراًَعِظیما»ً
« و الَِّذیَن آَمُنواُیَقاتُِلوَن فِیَسبِیِل اللِّهَوالَِّذیَنَکَفُرواُیَقاتُِلوَن فِیَسبِیِل الطَّاُغوتَِفَقاتُِلوا أَْولِیَاَء الَّشْیطَاِن إَِّنَکْیَد
الَّشْیطَاِنَکاَنَضِعیفاً»
ای فرزندان عربیت و اسلام
( اسلحه برگرفته و به تنھایی یا دسته جمعی اعزام شوید ) مبادا تاریخ بنویسد که اعراب غیور و بزرگوار
در مقابل ظلم به سجده افتاده و با خواری، ذلت را پذیرا شدند. کاری سخت و مشکل ھمه را فرا گرفته و
امروز روز حل و فصل خاتمه کار است و روز شوخی و بازی نیست. ھر عرب و ھر فرد مسلمان در نقاط دور و
نزدیک بایستی آنچه حیله مکاران و ستم تجاوزگران را از شرف و ناموس انان دفع می کند از جان و مالشان
بذل کنند. راھھا را بر آنھا ببندید و در ھمه جا در کمین آنھا باشید. انھا را در تجارت و معامله محاصره تحریم
کنید. در میان خود، گردانھای جھاد آماده سازید و به انچه خدا بر شما واجب کرده اقدام کنید و بدانید که اکنون
جھاد بر ھر کسی که توانایی جسمی و مالی دارد واجب عینی است و ھر کسی که از این واجب روی گرداند
سبب خشم الھی و نیز گناه بزرگی شده است.
« اَِّن اللََّه اْشَتَرىِمَن اْلُمْؤِمنِیَن أَْنُفَسُھْمَوأَْمَوالَُھْم بِأََّن لَُھُم اْلَجَّنَةُیَقاتُِلوَن فِیَسبِیِل اللَِّهَفیَْقُتُلوَنَوُیْقَتُلوَنَوْعًدا
َعلَْیِهَحًّقا فِی الَّتْوَراِةَوالإْنجِیِلَواْلُقْرآِنَوَمْن أَْوَفى بَِعْھِدِهِمَن اللَِّهَفاْسَتْبِشُروا بِبَْیِعُکُم الَِّذی بَایَْعُتْم بِِهَوَذلَِکُھَو
اْلَفْوُز اْلَعِظیُم»
شما که با ایمانتان به خدا، جان و مالتان را به او فروخته بودید ھم اینک زمان بذل و تسلیم ان فرا رسیده است.
به پیمان الھی وفا کنید تا او به پیمان شما وفا کند. جھان بایستی خشم شما را در کرامه و دفاعتان از حق
نظاره کند. این خشم شما بایستی علیه دشمنان حق و دشمنان خودتان اشد نه علیه کسانی که ھموطن و
شما ھستند حق شرف دارند و می بایستی مورد حمایت قرار گیرند. از اینکه بر فردی از این اشخاص ستم و
تجاوز روا دارید بپرھیزید زیرا خداوند تجاوزگران را دوست ندارد. بایستی در تمامی نقاط زمین به کلمه جھاد
جھاد جھاد که مومنین ان را دوست می دارند پاسخ و لبیک گفته شود. خدا یا شماست.
امضاء
شیخ محمد مأمون شناوی شیخ دانگاه الازھرشیخ محمد حسین مخلوف مفتی دیار مصر
شیخ عبدالرحمن حسن وکیل شیخ دانشگاه الازھر
شیخ محمد عبداللطیف دراز مدیر دانشگاه الازھر و دانشسراھای دینی
شیخ محمود ابوالعیون منشی کل دانشگاه الازھر و دانشسراھای دینی
شیخ عبدالجلیل عیسی شیخ دانشکده زبان عربی دانشگاه الازھر

شیخ حسینی سلطان شیخ دانشکده اصول دین
شیخ محمد جھنی شیخ دانشسرای قاھره
شیخ عبدالرحمن تاج شیخ بخش عمومی
شیخ محمود غمراوی بازرس الازھر
شیخ ابراھیم حمروش
شیخ محمود شلتوت
شیخ ابراھیم جبالی
شیخ محمد شربینی
شیخ محمد عتریس شیخ محمد عرابه
شیخ محمد عرفه
شیخ حامد محسن
شیخ عبدالفتاح عنانی
شیخ فرغلی ریدی
شیخ احمد حمیده شیخ محمد ابو شوسه
شیخ علی معداوی
شیخ عبدالرحمن علیش
و اعضای جمعیت علمای بزرگ و بسیاری از علما. مدرسین در دانشکده ھا و دانشسراھای الازھر در قاھره و
دیگر مناطق مصر.
فتوای علامه سید محمد حبیب عبیدی مفتی موصل عراق

وجوب جھاد برای نجات فلسطین

یکی از مقدمات مسلم و مشھود این است: حق پسر قدرت و حقیقت دختر برھان و دلیل است. مسأله اعراب
و مسلمین در مورد مسأله نیز قضیه حق و حقیقت است که تنھا از قبیل سخن تنھا و ادعای محض به شمار
نمی آید. از نظر اینکه این مسأله حقیقتی است که با دلیل و گواھی و برھانھایی قطعی و سندھایی در طول
تقریبا ربع قرن به واسطه کمیته ھای متعدد و در زمانھای مختلف ثابت گردیده است. روشن است که حقیقت
پس از آنکه با دلیل و برھان ثابت شد به صورت حق درآمده و از آنجا که حق فرزند قدرت است در اینجا ھزار
دلیل و برھان نیز سودی نمی بخشد. زیرا مطلب از این باب است که تحصیل حاصل از لحاظ منطقی ممنوع
است و این فرزند مشروع ( حق ) پدرش را که چیزی جز قدرت نمی باشد طلب می کند. حقیقت با دلیل
آشکار گردیده و به صورت حق درآمده و سپس نیروھای قھرمان آن را یاری می دھند. از آنجا که مسأله
فلسطین حقی مشروع و قانونی برای اعراب و مسلمانان است بر آنھا واجب است تا زمانی که قدرتمندان از
روی ظلم و دشمنی با آنان به این حق اعتراف نکردند- پس از اینکه مشروع بودن آن اثبات شد و آنرا با صلح،
تسلیم صاحبان قانونی و اصلی آن نکردند- این حق قانونی را از طریق قانونیش یعنی جھاد به دست آورند.
آھن را تنھا آھن می شکافد و تنھا با قدرت به مقابل قدرت باید رفت. این موضوع، امر واجب شرعی اعراب و
مسلمین در قبال مسأله فلسطین و یگانه داروی موثر می باشد.
از آنجا که مقدمات واجب نیز مانند خود واجب، واجب می باشند فراھم ساختن نیرو به منظور به دست آوردن
توانایی لازم برای انجام امر واجب جھاد نیز واجبی حتمی است. در حالی که این موضوع با نص قران اثبات شده
که خداوند می فرماید: «َوأَِعُّدوْا لَُھمَّما اْسَتطَْعُتمِّمنُقَّوة» و بدین لحاظ که ترتیب آیه کریمه به مقتضای قواعد
علم بیان عربی مقتضی عمومیت نیرو بدون ھیچ گونه تخصیصی به یکی از انواع آن باشد و اتحاد و ھمدلی در
رتبه ای بالاتر از سلاح و مھمات از بزرگترین انواع نیرو در این شرایط حساس و پیچیده در مقابل دشمن کینه توز
و پر عناد می باشد، چگونه می تواند غیر از این باشد در حالی که وجوب آن با دو آیه از قران عزیز ثابت شده که
می فرمایند:«َواْعَتِصُموْا بَِحْبِل اللِّهَجِمیًعاَولاَ تََفَّرُقوْا» و « ولا تََناَزُعواَفَتْفَشُلواَوتَْذَھَبِریُحُکْم»
ریحکم در این آیه به معنای قدرت شما بوده و آیه در مقام ھشدار و دادن توجھه، به ما میفھماند که تنازع و
کشمکش موجب ناکامی آروز و از بین رفتن قدرت و نیز ننگ شکست می باشد. و جانھا و مالھا که طلایه داران
عمل به واجبات می باشند در حالت جنگ – تا حد کفایت که بعدا این مقدار بعدا خواھد آمد- در مالکیت ما
نبوده بلکه ملک خدا می باشد که او آنھا را از ما اگر مومن باشیم خریداری کرده است. این نص قران است که
«إَِّن اللََّه اْشَتَرىِمَن اْلُمْؤِمنِیَن أَْنُفَسُھْمَوأَْمَوالَُھْم بِأََّن لَُھُم اْلَجَّنَة » ما باید در صورتنی که به راستی مسلمان و
معتقد به قرآن مبین ھستیم به این معامله ای که خدا با ما انجام داده بشارت و مژ ده دھیم که «َفاْسَتْبِشُروا
بِبَْیِعُکُم الَِّذی بَایَْعُتْم بِِهَوَذلَِکُھَو اْلَفْوُز اْلَعِظیُم»
فتوای مھم کمیته دانشگاه الازھر راجع به فروش زمینھای فلسطین به یھودیان
در سال 1369 ق کمیته فتوای دانشگاه الازھر شریف به ریاست جناب مفتی مصر در مورد تحریم فروش
زمینھای فلسطین به یھودیان و وجوب تحریم و عدم معامله با آنان، فتوای مھمی صادر کرد که عبارت است از:
« ھر کسی که فروش زمینھای فلسطین به یھودیان یا معامله با آنان را از طریق خرید مغازه ھا و
تجارتخانه ھای آنان و یا ترویج و توزیع کالاھا و تولیدات آنان را مباح بداند، مرتد بوده و از گرده
مسلمین خارج می باشد.»

ن. ر : کمیته فتوای دانشگاه الازھر شریف ( فتوای – راجع به فروش زمینھای فلسطین به یھودیان – 1366 ه
ق.)
فتوای شیخ سعد الدین علمی در مورد فروش زمین به یھودیان
شیخ سعد الدین علمی یکی از علمای فلسطینی و مفتی شھر قدس فتوایی مبنی بر تکفیر مسلمانانی که
زمین به یھودیان بفروشند صادر کرد.
در این فتوا آمده است که: « ھر مسلمانی که زمینی به یھودیان بفروشد، مرتد به شمار می آید و عقد
و ازدواج وی لغو میگردد و در گورستان مسلمانان به خاک سپرده نخواھد شد.»
شیخ سسعدالدین علمی درای مناصب زیر بوده است: مفتی قدس، رئیس قضات کرانه باختری، رئیس شورای
اوقاف و امور مقدمات اسلامی، رئیس ھیئت امنای دانشکده علوم و تکنولوژی، رئیس ھیئت امنای دانشکده ـ
الدعوة و اصول دین»، رئیس انجمن علوم و فرھنگ اسلامی، رئیس شورای عالی، عضو شورای جھانی
مساجد انجمن جھان اسلام مکه.
ن.ر: فتواھای شرعی علمای اسلام در مورد فلسطین
انتھای پیام

منبع : خبرگزاری فارس.