از محضر مرحوم حضرت آیت الله العظمی بهجت ره سوال شده :
این حقیر مشتاق زیارت امام عصر حضرت حجه بن الحسن العسکری عجل الله تعالی فرجه الشریف می باشم، از حضرت عالی تقاضا دارم که مرا دعا کنید که به این سعادت نائل شوم.
ایشان در جواب فرموده اند :
زیاد صلوات، اهدای وجود مقدسش نمائید، مقرون با دعای تعجیل فرجش؛ و زیاد به مسجد جمکران، مشرف شوید با ادای نمازهایش. منبع++
نوشته ی زیر بحثی است درباره عبارت صلوات مذکور در دعای ندبه " اللهم صل علی محمد و آل محمد و صل علی جده رسولک السید الاکبر " که ایا ذکر این صلوات زائد است یا خیر؟
و نیز به مناسبت بحث شده درباره این که نسخه ی "و علی ابیه السید الاصغر " صحیح است یا عبارت " و علی ابیه السید القسور " ؟ در پایان نیز فرازی از دعا را از کتاب زادالمعاد نقل کرده ایم که کمی متفاوت با نسخه های معروف این دعاست.
این نوشته روایت معروفی است که برخی از قسمت های انرا زیاد شنیده اید ، همان حدیثی که امام رضا علیه السلام میفرمایند :" ای پسر شبیب : اگر میخوای بر چیزی گریه کنی پس بر حسین گریه کن ". بنده به یاد ندارم که ترجمه ی کاملی از این حدیث شریف را دیده باشم لذا تمام این حدیث را نقل و سپس ترجمه کرده و به ساحت مقدس شهدای کربلا خصوصا سید و سالار شهدا آقا اباعبد الله الحسین علیه السلام تقدیم میدارم.
* خلاصه ای از حدیث : در این حدیث امام رضا علیه السلام مطالبی درباره ی روزه ی روز اول ماه محرم بیان میکنند و میفرمایند : در این روز حضرت زکریا ع دعا کرده و دعایش به اجابت رسیده و هر کس در این روز روزه بگیرد و دعا کند خداوند همانگونه که برای حضرت زکریا ع دعایش را مستجاب کرد خداوند نیز دعای او را به اجابت میرساند.
همچنین مطالبی درباره ی ثواب زیارت و گریه برای امام حسین علیه السلام و دستور العمل های خاصی از امام رضا علیه السلام از مطالب این حدیث است.
* ناگفته نماند که که روز اول ماه محرم اعمالو دعاهای مفصلی دارد که در کتاب اقبال سید بن طاووس ذکر شده.
اصل حدیث و ترجمه
ادامه مطلب ...مرحوم صدوق ره روایت جالبی را از امام رضا علیه الصلوة و السلام نقل میکند که بیانگر شدت عزا و ماتم اهل بیت علیهم السلام در دهه اول محرم الحرام است ، بگونه ای که نظیرش در بین ما کم و نایاب است.
به مناسبت ماه محرم و ایام عزای سید الشهدا بجاست اصل حدیث با ترجمه آن و همچنین برخی از منابع و آن را تقدیم عزاداران حسینی کنیم :
لازم به ذکر است که ترجمه ی حدیث از نویسنده میباشد.
ادامه مطلب ...
روز گذشته خبر ارتحال عالم ربانی و معلم عالیقدر اخلاق و عرفان حضرت آیت الله خوشوقت ره که از زبده ترین شاگردان علامه طباطبایی ره بود دلهای اهل معرفت را داغدار کرد. هر چند حقیر توفیق بهره مندی از محفل پر فیض آن عالم ربانی را نداشته ام اما همیشه مشتاق زیارت وجود مبارکشان بودم ، به همین مناسبت خاطراتی جسته گریخته را که از علما و بزرگان حوزه راجع به ایشان شنیده ام نقل میکنم .
1-در حدود سال 1336 که ما وارد حوزه شدیم ایشان به تدریس کتاب منظومه اشتغال داشتند ، ایشان در آن زمان صبح ها به درس میرفتند اما عصر ها در حجره خود میماندند ، گاهی که عصر ها میخواستم به سراغ ایشان بروم ، از بیرون حجره میدیدم که ایشان بر سر سجاده ی خود نشسته اند و اشک چشمانشان روی گونه هایشان سرازیر است.
استفتاء شماره 1410 از مجموعه استفتائات آیت الله بهجت ره جلد اول :
سوال : با فضیلت ترین عملی که میتوان برای میت انجام داد چیست؟
جواب : کاری در ترویج مذهب حق ، از قبیل نشر کتب و ... انجام دهد و ثواب آنرا به او هدیه کند.
...
( تذکر : البته این کار بعد از پرداخت بدهی ها و حقوق واجب شرعی که بر عهده میت است انجام شود )
دو مساله که از لحاظ فقهی برای بنده جای سوال دارد :
اول : آیا پخش اعترافات شخصی در تلویزیون بر علیه اشخاص دیگر صحیح است یا خیر؟ نظیر آنچه در برنامه مثلث درباره یکی از کاندیداهای انتخابات 88 پخش شد. آیا صرف اعتراف شخصی بر علیه شخص دیگر و قبل از اثبات آن در دادگاه و بدون حضور متهم از لحاظ حقوقی امری مورد تایید است؟
آیا در هر صورت شخصی که اعترافات بر علیه او پخش شده حق دفاع از خود در همان رسانه را دارد یا خیر؟
آنچه ابتداءا و بر اساس قواعد به ذهن میرسد جایز نبودن همچین اقداماتی هست.
برخی ها را رضا شاه و برخی ها را شاه رضا مینامند. گفته شده که بین این دو گونه تعبیر فرق است. اگر کلمه " شاه " مقدم شود به معنای "سید" است و دلالت دارد بر اینکه آن شخص از بنی هاشم و فرزندان حضرت زهرا سلام الله علیها است اما اگر کلمه ی " شاه " در اخر کلمه اضافه شود به همان معنای معروف سلطان و حاکم است.
مثلا پادشاهان صفوی که بنا به نقلی "سید" بوده اند را ، با تقدم کلمه " شاه " استعمال میکنند : شاه اسماعیل ، شاه سلطان حسین ، شاه عباس ...
اما سایر پادشاهان نظیر قاجاریه و پهلوی و افشاریه را که " سید" نبوده اند چنین بکار میبرند : محمد شاه ، رضا شاه ، نادر شاه ...
از دقت در این نکته معلوم میشود که چرا بسیاری از امامزادگان دارای پیشوند " شاه " هستند و معنای شاه هم به معنای سید است نه معنای معروف. : به نام چند امامزاده دقت کنید : شاه عبدالعظیم الحسنی ( شهر ری ) شاه جمال ( قم ) شاه سید علی ( قم ) و ...